10 - JA WIĘC WPROST NAPISZĘ
Ja więc wprost napiszę,
Szczypać się nie będę
Najgorszą bowiem rzeczą
Jest pętlić co proste
Do nieba choć Pan Bóg
Wszechmocny i życzliwy
Siłą brać mnie nie będzie
Chociaż mógłby przecież
I chociaż się stara
By być jak najbliżej
Oraz co krok ponawia
Swoje zaproszenie
Ale popychać
Także mnie nie będzie
I uszanuje moją wolną wolę
Choć takiego Szawła
Z konia w drodze zrzucił
Wyciorał po ziemi
Ślepotą postraszył
To wybór mu zostawił
By co zechce czynił
I gdyby się uparł
Nie wszedł w dom w Damaszku
Nie spytał co czynić
Nie usłuchał rady
Byłby wolny jak dzisiaj
Chociaż niewidomy
I byłby dalej Szawłem
Nie Pawłem od Narodów
Bóg pragnie mnie zbawić
Chce mojego szczęścia
Uniża się co dzień
Z niebieskiego tronu
Wychodzi na przeciw
Poszukuje w grzechu
I w dom rodzinny
Pomaga powrócić
I chociaż jest mi bliższy
Niźli moja skóra
Głębszy niż świadomość
Towarzysz mej doli
Jednak nawet On wielki
Który mieszka w mnie
I jest dla mnie cały
Bóg z nieba jedyny
Niczego nie uczyni
Bez mojego chcenia
Bez mojego wyjścia
Na przeciw ku Niemu