07 - NA PUSTEJ ŚCIANIE
BIBLIOTHECA POETICA > Między Wielkim Bogiem A Zwyklą Firanką
Między Wielkim Bogiem A Zwykłą Firanką
Na pustej ścianie wisi Bóg
Sam na ogromnej scenie świata
Wydaje się tak bliski być
A przecież tak odległy
Bezradny zda się być bo cóż
Uczynić może gdy przybity
Gdy z rąk i nóg się leje krew
I z kłutej rany w boku
W koronie z ciernia ten mój Bóg
Mój Zbawca Odkupiciel
Z miłości do mnie umarł tam
Na wzgórzu na Golgocie
On życie oddał abym mógł
Sam życiem w pełni się radować
Bym kochał, wierzył, nadzieję miał
Na przyjaźń z Nim na wieczny czas