05 - O SIEWCY
I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał niektóre [ziarna] padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha!
Mt 13, 3-9
O SIEWCY hojnym co rzucał bez umiaru słowem szafował nadspodziewanie bez widoków na plon i na zmianę czasem na zmarnowanie zda się bez ładu i składu nie pobudował tylko siał na kamienie i pośród ciernie w stopę wbijał gwóźdź za gwoździem przyjął w zamian cóż otrzymał za słowo co ruszyło w drogę z ptactwem tylko czwartą część zamienił w zboże wszedł i sierp zanurzył w morze dobrobytu wiary nadziei miłości okruchy zbierając co wystarczy jednak by szedł dalej siać bez umiaru…