02 - O ZIARNACH
I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał niektóre ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha!
Mt 13, 3-9
O ZIARNACH co posiane hojną nazbyt dłonią dobrą pełną utrzęsioną miarą dla dobrodziejstwa roli lub skąpstwa skały i żarłoczności chwastu co ptakom się dostały i te co przeżyły i owoc dały nadspodziewany tylko dla niewiernych tych co nie zaufali hojności siewcą zwanej…